آلپتگین
بنیانگذار دودمان غزنویان / From Wikipedia, the free encyclopedia
آلپتگین یکی از سپهسالاران تُرکتبار در امپراتوری سامانیان بود و در سالهای پایان عمر خود در سالهای ۹۶۲ الی ۹۶۳ میلادی به دلیل حمایت او از پسر عبدالملک بن نوح سامانی، مورد غضب منصور بن نوح قرارگرفت و به بخارا خوانده شد. او که از ماجرای امر آگاه بود از خراسان گریخت و به غزنه رفت و فرمانروای شبه-مستقل در شهر غزنی شد. وی پیش از فرمانروایی در غزنی، به سمت سپهسالار ارتش سامانیان در خراسان رسیده بود. پس از مرگ عبدالملک بن نوح، آلپتگین برای تاختوتاز به سوی هند رفت و در مسیر خود، ناگزیر شد از غزنه بگذرد. هنگامی که ابوعلی لویک حاکم غزنه اجازهٔ عبور به او نداد، پس از چهار ماه محاصره، شهر را تصرف کرد. سپس بنا به گفتهٔ جوزجانی، با دریافت منشوری از منصور بن نوح، موقعیت خود را تثبیت کرد.[1]
آلپتگین | |
---|---|
امیر غزنی | |
سلطنت | ۳۵۱–۳۵۲ قمری/۹۶۲–۹۶۳ میلادی |
پیشین | دودمان لویک |
جانشین | سبکتگین |
درگذشته | ۲۰ شعبان ۳۵۲ قمری/۹۶۳ میلادی |
آلپتکین بر خلاف تصور بسیاری بنیانگذار سلسله غزنویان نیست بلکه مقدمات شکلگیری این سلسله در غزنه را آماده کردهاست.
آلپتگین در ۲۰ شعبان ۳۵۲ قمری درگذشت[2] و پیش از مرگ، فرزندش ابو اسحاق ابراهیم را نامزد جانشینی خود کرد.[3] او فردی خردمند بود و به دانشمندان اهمیت زیادی قایل میشد.