آکاسیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
آکاسیا، اقاقیا یا صمغ عربی (نام علمی: Acacia)[1] سردهای شامل چندین گونه درخت و درختچه است که در زیرتیرهٔ کهوریان (میموزا)، از تیرهٔ باقلائیان قرار میگیرند. تمام انواع آکاسیا از طریق غلاف حاوی تخم بذرافشانی میکنند و برگها و صمغ آنها معمولاً سرشار از تانن است که بهطور تاریخی کاربردهای دارویی و نگهدارنده غذایی داشتهاست.
اطلاعات اجمالی آکاسیا, ردهبندی علمی ...
آکاسیا | |
---|---|
Acacia plicata | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | آوندداران |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | گلسرخداران |
راسته: | باقلاسانان |
تیره: | باقلاییان |
زیرخانواده: | ارغوانیان |
سرده: | آکاسیا میلر |
گونه نماد | |
آکاسیای پنینرویس | |
بستن
نام آکاسیا برگرفته از زبان یونانی است. کارل لینه در سال ۱۷۷۳ این سرده را بر اساس گونه آفریقایی درخت بابل (Acacia nilotica) توصیف کرد. در حدود ۱۳۰۰ گونه مختلف از آکاسیا وجود دارد که حدود ۹۶۰ گونه آنها بومی استرالیا هستند و بقیه در مناطق گرم و معتدل اروپا، آفریقا، جنوب آسیا و آمریکا در هر دو نیمکره شمالی و جنوبی پراکندهاند.