آکورد
اجرای همزمانِ چند صدا یا نُت / From Wikipedia, the free encyclopedia
آکورد (به فرانسوی: accord) به اجرای همزمانِ چند صدا یا نُت گفته میشود. آکوردها به منظور ایجاد هماهنگی و تقویت ملودی استفاده میشوند و برای هر کدام از آنها «نقش» و درجهٔ ویژهای در گام موسیقی در نظر گرفته میشود تا به همراه صداهای فرعی و نتهای زینت، قویترین و همخوانترین هارمونی ایجاد گردد.[1] سیر تحولِ چندصدایی به موسیقی قرون وسطی و کلیسایی برمیگردد. در آن زمان موسیقی یکصدایی به دوصدایی و سپس صداهای بیشتری در طی قرون به آن اضافه شد و در نهایت به قواعدی رسیدند و نام آن را کنترپوان نهادند. با پیشرفت تکنیکهای کنترپوانتیک که حرکت افقی صداها را در نظر داشت، دانش هارمونی شکل گرفت که به حرکت عمودی و به تکنیکهای وصل آکورد میپرداخت. آکوردها و شیوهٔ وصل آنها در پی تحول و تکامل هارمونی دچار تغییرات و تکنیکهای جدیدی در گامهای دیاتونیک و کروماتیک شدند. در موسیقی قرن بیستم، کاربرد آکورد در هارمونی با تغییرات بنیادی همراه شد و مکاتب جدیدی در موسیقی مدرن به وجود آمد.