ابن بلخی
تاریخنگار ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ابن بلخی (فوت پس از ۵۱۱ ق.) مورخ نیمه اول قرن ۶ هجری قمری نویسندهٔ کتاب فارسنامه است که بین سالهای ۴۹۸ تا ۵۱۱ ه. ق نوشته شدهاست.[1] نام او نامعلوم است و نخستین بار حمدالله مستوفی وی را با این نام (ابن بلخی) ذکر میکند. ابن بلخی خود در فارسنامه مینویسد بلخینژاد است ولی در فارس بزرگ شدهاست. از وی جز فارسنامه اثر دیگری به دست نیامدهاست لیک خود نوشتهاست که بر آن بود تا کتاب تاریخ دیگری از زمان پیامبر اسلام تا دوران خود بنویسد.[2]