احیای فرهنگی در عهد آل بویه
From Wikipedia, the free encyclopedia
کتاب احیای فرهنگی در عهد آل بویه تألیف جوئل. ل. کرمز، از جمله آثاری است که با موضوع تاریخ تشیع، رونق فکری و فرهنگی مراکز حکومتی آل بویه، بهویژه بغداد را مورد بررسی قرار دادهاست. این اثر با ترجمه شیوا و روان محمدسعید حنایی کاشانی منتشر شدهاست.
نویسنده کتاب میکوشد نشان دهد که در قرن چهارم رنسانسی در جهان اسلام، به ویژه ایران و عراق آن زمان و در دوران حکومت روشن اندیش آل بویه، صورت گرفت و این رنسانس از جهاتی به رنسانسهای قرن دوازدهم و قرن پانزدهم در ایتالیا، شبیه بود.[1] مؤلف در این کتاب میخواهد نشان دهد در عصر رنسانس اسلامی، شکوفایی فرهنگی جهان اسلام در دوران حکومت روشناندیش آل بویه، کوششی آگاهانه برای جذب و انتقال میراث فکری یونان باستان وجود داشت.[2]