اراضی خالصه
From Wikipedia, the free encyclopedia
اراضی خالصه یا اراضی خاصه یا خالصه یا خالصجات در ایران به اموال غیر منقول از قبیل زمینها و مراتع و املاک تحت تملّک دولت گفته میشود که شأن دولت در مالکیت و ادارهٔ آنها همانند یک مالک خصوصی بوده است. به این تعبیر خالصجات در برابر مشترکات عمومی و اموال عمومی نظیر میادین و خیابانها و غیره قرار میگیرند. [1] خالصجات تا پیش از وقوع مشروطیت جزئی از اموال شاه تلقی میشدند و پس از آن در سلک بخشی از اموال دولت درآمدند. [1] واگذاری خالصجات به شهروندان از جمله سیاستهای اصلاح نظام اجتماعی پیش از طرح گستردهٔ اصلاحات ارضی بود و قوانین مربوط به فروش خالصجات در همین راستا به تصویب رسیدند. [2]
در مفهوم خالصهٔ دریایی بین مفهوم اموال عمومی مشترک و اموال عمومی غیر مشترک خلط شده است. [1]