اردوگاه مرگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
اردوگاههای مرگ به مجموعه اردوگاههای آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم (۴۵–۱۹۳۹) گفته میشوند که با هدف کشتار سیستماتیک میلیونها تن با گاز و کار شدید تحت گرسنگی ساخته شده بودند. گروههای زیادی در دسته قربانیان این اردوگاهها قرار داشتند اما هدف اصلی یهودیان بودهاند. این نسلکشی «راه حل نهایی» رایش سوم برای مسئله یهودیان بود.[1] تلاش نازیها در نسلکشی یهودیان در مجموع به عنوان هولوکاست شناخته شدهاست.[2]