انتخابات در ایالات متحده آمریکا
نظام رأیدهی در کشور ایالات متحدهٔ آمریکا / From Wikipedia, the free encyclopedia
ایالات متحده آمریکا یک فدراسیون است که مقامات آن در سطوح فدرال (ملی)، ایالتی و محلی توسط شهروندان این کشور انتخاب میشوند. در سطح ملی، رئیسجمهور به عنوان رئیس کشور بهطور غیر مستقیم توسط مردم و از طریق مجمع گزینندگان انتخاب میشود. امروزه اعضای این مجمعها غالباً طبق آرای عمومی ایالت خود رأی میدهند. تمام اعضای مجلس قانونگذاری ملی (کنگره) به شکل مستقیم انتخاب میشوند. پستهای انتخابی زیادی هم در سطح ایالتی وجود دارند و هر ایالت دارای یک فرماندار انتخابی و یک مجلس قانونگذاری است. نظام انتخاباتی در ایالات متحده آمریکا روندی است که نزدیک به یک سال به طول میانجامد. در سطوح محلی مثل شهرستانها و شهرها نیز پستهای انتخابی وجود دارد. بنابر پژوهش جنیفر لاولس استاد آمریکایی علوم سیاسی، ایالات متحده دارای ۵۱۹٬۶۸۲ مقام رسمی انتخابی در سال ۲۰۱۲ بودهاست.[1]
قوانین ایالتی بخش زیادی از جنبههای انتخابات را تنظیم میکنند. این جنبهها شامل بخش مقدماتی، صلاحیت رایدهندگان (فراتر از آنچه که در قانون اساسی آمده)، تشکیل و اجرای مجمع گزینندگان هر ایالت و اجرای انتخابات سطوح ایالتی و محلی میشوند. قانون اساسی ایالات متحده در اصول یکم و دوم و همچنین در متممهای مختلف (تا حدی) انتخابات فدرال را تعریف کردهاست. دولت فدرال چندین بار کوشیده است تا مشارکت انتخاباتی را با تصویب برخی قوانین افزایش دهد.
تأمین مالی انتخابات همیشه بحثبرانگیز بودهاست زیرا منابع خصوصی بخش اعظم هزینههای تبلیغاتی را به ویژه در انتخاباتهای فدرال تأمین میکنند. طرح تأمین مالی داوطلبانه عمومی برای نامزدهایی که حاضر به قبول محدودیت مخارج انتخاباتی میشوند در سال ۱۹۷۴ برای انتخابات ریاست جمهوری در سطوح مقدماتی و پایانی معرفی شد. کمیسیون انتخابات فدرال که در سال ۱۹۷۵ در اجرای یکی از متممهای قانون تبلیغات انتخاباتی فدرال به وجود آمد موظف به اعلام هزینههای تبلیغاتی نامزدها، اِعمال مقرراتی همچون محدودیتها و ممنوعیتهای مشارکتهای مالی و نظارت بر تأمین مالی انتخابات ریاست جمهوری است.