ایرج بقایی کرمانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ایرج بقایی کرمانی (۲۸ دی ۱۳۱۶ – ۱۹ فروردین ۱۳۹۱) متخلص به وفا شاعر و نویسنده اهل ایران بود. او تحصیلات ابتدایی را کرمان و تحصیلات متوسطه را در تهران گذراند و پس از آن در وزارت کار و اداره کل آمار مشغول به کار شد. وی همزمان با کار به نویسندگی در رادیو و تلویزیون پرداخت. مجموعه تلویزیونی "آینه" در اوایل دهه شصت یکی از پرطرفدارترین مجموعه های تلویزیونی در آن زمان، از نوشته های وی است. از کتابهای شعر او می توان به "شب و دل" و "سلام بر آفتاب" و منظومه "لیلی و مجنون" نام برد. از جمله کتابهای تاریخ به روایت طنز او، "کشورگشایان قاجار"، "شاه سلطان حسین جنگجو"، "مظفرالدین شاه بی بخار" از انتشارات آفرینش قابل ذکر هستند. او کتابی در رد آثار اریک فون دنیکن نوشت که به نام "ارابه بی خدایان" به چاپ رسید. در زمینه داستان، می توان به کتاب "عشق همچون عشق" درباره دنیای پس از مرگ اشاره کرد که بخشی از آن، شرح زندگی نویسنده است. از این نویسنده مردمی، کتابها و آثار متعد دیگری به جای مانده است.
ایرج بقایی کرمانی | |
---|---|
زادهٔ | ۲۸ دی ۱۳۱۶ رفسنجان |
درگذشت | ۱۹ فروردین ۱۳۹۱ (۷۴ سال) کرج |
آرامگاه | قطعه ۱۲۳ بهشت زهرا |
ملیت | ایرانی |
پیشه | نویسنده، شاعر |
همسر(ها) | مهین علامیر (۱۳۹۰-۱۳۴۰) مینو نیری (۱۳۹۱-۱۳۹۰) |
فرزندان | نازیلا بقایی، افشین بقایی، نادیا بقایی |
والدین | عبدالحسین بقایی، ربابه علامیر |