برجخانه
From Wikipedia, the free encyclopedia
برجخانه (انگلیسی: Tower house) گونهای خاص از سازهٔ سنگی است که همزمان بهمنظور دفاع و همچنین اقامت ساخته شده باشد.[1]
برجخانهها بهویژه در قرون وسطی در مناطق کوهستانی یا مناطقی با دسترسی محدود ساخته شدند تا بتوانند از مواضع استراتژیک با تعداد کمی نیرو دفاع کنند.