تتراسایکلین
From Wikipedia, the free encyclopedia
تتراسایکلین (به انگلیسی: TETRACYCLINE) که با نامهای تجاری مختلف فروخته میشود، یک آنتیبیوتیک خوراکی در خانوادهٔ تتراسایکلینها است که برای درمان تعدادی از عفونتها از جمله آکنه، وبا، تب مالت، طاعون، مالاریا و سیفلیس استفاده میشود.[1]
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Sumycin |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a682098 |
دادهها | |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | خوراکی، موضعی (چشمی و پوستی), تزریق عضلانی و داخل وریدی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | 60-80% oral, while fasting <40% intramuscular |
متابولیسم | Not metabolised |
نیمهعمر حذف | 6-11 hours |
دفع | Fecal and renal |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک |
|
کماسپایدر |
|
UNII | |
KEGG |
|
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.438 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C22H24N2O۸ |
جرم مولی | 444.435 g/mol g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
عوارض جانبی شایع تتراسایکلین عبارتاند از استفراغ، اسهال، بثورات پوستی و از دست دادن اشتها.[1] سایر عوارض جانبی شامل رشد ضعیف دندان در صورت استفاده توسط کودکان کمتر از هشت سال، مشکلات کلیوی و آفتابسوختگی آسان است.[1] استفاده از این دارو در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. تتراسایکلین با مهار سنتز پروتئین علیه باکتریها عمل میکند.[1]
تتراسایکلین در سال ۱۹۵۳ ثبت اختراع شد و از سال ۱۹۷۸ مورد استفادهٔ تجاری قرار گرفت.[2] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد.[3] تتراسایکلین بهعنوان یک داروی ژنریک در دسترس است.[1] تتراسایکلین در ابتدا از باکتریهای سردهٔ استرپتومایسس ساخته میشد.[1]