تجرد
From Wikipedia, the free encyclopedia
تجرد (تلفظ میشود [tædʒærrod]) در اصل به معنای تنهایی، فراغت و بیتعلقی است و در فلسفه، دین، کلام و عرفان، مفهومی است که در مقابل «مادیت» قرار میگیرد.[1] آنچه دارای ویژگی تجرد است، مجرد نامیده میشود که به معنی «فاقد جسم» یا «فاقد ماده» است. عقل و نفس دو قسم مشهور مجردات هستند.[2]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Wiktionary-logo-en.svg/37px-Wiktionary-logo-en.svg.png)
معنای تجرد را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید.
برای تجرد در برابر تأهل، مجرد را ببینید.