ترابری دریایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ترابری دریایی فرایند ترابرد و جابجایی افراد، کالاها و غیره بهوسیله قایق، کشتی و دیگر شناورها از روی دریاها، اقیانوسها، دریاچهها، کانالها و رودخانهها است. این جابجایی بیشتر برای مقاصد بازرگانی، تفریحی و نظامی انجام میگیرد.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (فوریه ۲۰۱۶) |
حملونقل دریایی از مهمترین روشهای حملونقل است که در سراسر جهان مورداستفاده قرار میگیرد. این روش حملونقل قرنهاست که در حمل کالا و مسافر به انسان یاری رسانده تا علاوه بر سفر، به تجارت نیز بپردازد. بهدلیل بهصرفه بودن حمل و ترانزیت دریایی نسبت به حملونقل هوایی، روش حملونقل دریایی از مهمترین انتخابهای تجار و فعالان اقتصادی است و باوجود توسعه روشهای حملونقل، حمل دریایی همچنان در اولویت انتخاب فعالان حوزه کسبوکار است و براساس آمارهای موجود بیش از ۸۰ درصد حملونقل در جهان از طریق دریا انجام میشود.[1]
هر ماده ای را می توان با آب جابجا کرد. با این حال، حمل و نقل آب زمانی غیر عملی می شود که تحویل مواد مانند انواع مختلف محصولات فاسد شدنی از نظر زمانی حیاتی باشد . با این حال، حمل و نقل آبی با محموله های برنامه ریزی شده منظم، مانند حمل و نقل فرا اقیانوسی محصولات مصرفی - و به ویژه برای بارهای سنگین یا محموله های فله ، مانند زغال سنگ ، کک ، سنگ معدن ، یا غلات بسیار مقرون به صرفه است . مسلماً، انقلاب صنعتی اولین تأثیرات خود را در جایی داشت که حمل و نقل ارزان آب از طریق کانال، ناوبری یا حمل و نقل با انواع کشتیهای آبی در آبراههای طبیعی از حملونقل فله مقرونبهصرفه پشتیبانی میکرد.
روش های حمل و نقل
در سال 2015، 108 تریلیون تن کیلومتر در سراسر جهان جابه جا شد که 70 درصد از طریق دریا، 18 درصد از طریق جاده، 9 درصد از طریق راه آهن، 2 درصد از طریق آبراهه های داخلی و کمتر از 0.25% از طریق هوا انجام شد.[2]
بر اساس آمار اتحادیه اروپا، که یکی از بزرگترین بازارهای تجاری در جهان است، در سال 2022، حمل و نقل دریایی 51.5 درصد، حمل و نقل هوایی 19.4 درصد و حمل و نقل خشکی 29.1 درصد از ارزش کل تجارت کالا را تشکیل میداد.[3]
زمینه ها
حمل و نقل دریایی نسبت به دیگر حمل و نقل زمینی و هوایی کم هزینه تر است،به خصوص در کشورهایی که زیرساخت های مناسبی وجود ندارد.
ابداع کانتیر
کانتینریسازی، حملونقل دریایی را از دهه 1970 متحول کرد.کانتینریسازی چندین قرن پیش آغاز شد، اما تا پس از جنگ جهانی دوم، به خوبی توسعه نیافته و یا به طور گسترده به کار گرفته نشده بود ، کانتینرسازی هزینههای حملونقل را به طور چشمگیری کاهش داد، موجب رونق تجارت بینالملل پس از جنگ شد و عنصر اصلی جهانی شدن بود . کانتینریسازی مرتبسازی دستی بیشتر محمولهها و نیاز به انبارهای جلوی اسکله را حذف کرد همچنین کانتینرسازی ازدحام در بنادر را کاهش داد، زمان حمل و نقل را به میزان قابل توجهی کوتاه کرد و تلفات ناشی از آسیب و سرقت را کاهش داد.