ترمی (لوله)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ترمی لوله ای نفوذ ناپذیر در مقابل آب است که قطر داخلی آن معمولاً در حدود ۲۵۰ میلیمتر (۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیمتر) است،[1] و یک قیف مخروطی در انتهای بالای آن در رقوم بالاتر از سطح آب قرار دارد. ممکن است در انتهای پایینی آن یک توپی شل یا یک شیر وجود داشته باشد. از ترمی برای ریختن بتن در زیر آب استفاده میشود به گونه ای که از شستشوی سیمان داخل مخلوط بتن، به دلیل تماس جریان آشفته آب با بتن، در هنگام ریختن آن جلوگیری میکند. این مقاومت قابل اطمینان تر بتن ریخته شده را تأمین میکند. کاربردهای رایج شامل موارد زیر است:
- کیسونها، که شالودههای پلها هستند، در میان چیزهای دیگر، حجمها آب را در بر میگیرند.
- شمع کوبی ها[1]
- چاههای مانیتورینگ. سازندگان برای مصالح غیر از بتن و برای صنایع غیر از ساخت و ساز از روشهای ترمی استفاده میکنند. به عنوان مثال، دوغاب بنتونیت برای چاههای کنترل اغلب از طریق لوله ترمی جاداده میشوند.[2]