تقسیمبندی سهگانه اعصار
From Wikipedia, the free encyclopedia
تقسیمبندی سهگانه اعصار، تقسیمبندی دوران پیش از تاریخ (پیشاتاریخی) به سه عصر پیدرپی «سنگ» و «مفرغ (برنز)» و «آهن» است، بر مبنای مادهٔ اصلی ماندگاری که برای ابزارسازی در هر یک از این سه عصر بهکار گرفته شدهاست. به آن، «توالی سهگانهٔ اعصار» نیز گفتهاند.
تقسیمبندی سهگانه اعصار | ||||||
عصر تاریخی | ||||||
دوره لا تن | نیاتاریخ | |||||
دوره هالشتات | ||||||
عصر آهن | ||||||
پسین | ||||||
میانه | ||||||
پیشین | ||||||
عصر برنز | ||||||
دوران نوسنگی | عصر مس | |||||
نوسنگی با سفال | پیشاتاریخ | |||||
نوسنگی پیش از سفال ب | ||||||
نوسنگی پیش از سفال آ | ||||||
میانسنگی | میانسنگی، فراپارینهسنگی | |||||
پارینهسنگی | پسین | |||||
میانه | ||||||
پیشین | ||||||
عصر سنگ |
این اعصار، اینگونه نامگذاری شدهاند:
- عصر سنگ از حدود ۳.۳ میلیون سال قبل[1] تا هزاره سوم پیش از میلاد.
- عصر برنز از حدود ۳۳۰۰ پ.م تا حدود ۱۲۰۰ پ.م
- عصر آهن از حدود ۱۲۰۰ پ.م
این نظام، مناسبترین نظام برای شرح پیشرفت جوامع اروپایی و مدیترانهای است؛ هرچند برای شرح دیگر جوامع نیز بهکار میرود. این نظام به دلیل فناوریمحوری شدیدش، مورد انتقاد نیز قرار گرفتهاست.