جبرگرایی اقتصادی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جبرگرایی اقتصادی یک نظریه اجتماعی-اقتصادی است که بیان دارد: روابط اقتصادی (مانند مالک یا سرمایهدار بودن، یا کارگر یا پرولتاریا بودن) پایه ای است که سایر ترتیبات اجتماعی و سیاسی در جامعه بر آن استوار هستند. این نظریه تأکید میکند که جوامع به طبقات اقتصادی رقیب تقسیم میشوند که قدرت سیاسی نسبی آنها توسط ماهیت سیستم اقتصادی تعیین میشود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
در نگارش تاریخ آمریکا، این اصطلاح با مورخی به نام چارلز بیرد (۱۸۷۴–۱۹۴۸) مرتبط است. بیرد مارکسیست نبود اما بر نقش رقابت سیاسی بلندمدت بین بانکداران (برای منافع تجاری) و جوامع زراعی (برای منافع کشاورزی و کشاورزان) تأکید داشت.[1]