جلال خالقی مطلق
ادیب، زبانشناس، ایرانشناس و شاهنامهپژوه ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
جلال خالقی مطلق (زاده ۲۰ شهریور ۱۳۱۶) ادیب، زبانشناس، ایرانشناس و شاهنامهپژوه ایرانی است. عمده کارهای پژوهشیِ او، در زمینه شاهنامه و حماسهسرایی در ایران بوده است. دوستداران فرهنگ ایران، خالقی مطلق را بزرگترین شاهنامهپژوهِ همه ادوار میدانند؛ زیرا این باور به صورت عام وجود دارد که او توانسته بهترین تصحیحِ شاهنامه را ارائه کند. وی عضو هیئت امنا و قائم مقام بنیاد فردوسی است[1] و سالها در دانشگاه هامبورگ، آلمان تدریس کرده است.[2]
بهنظر میرسد بخش عمدهٔ مشارکتهای این مقاله بهدست فردی انجام شده است که رابطهٔ نزدیکی با موضوع مقاله داشته است. |
جلال خالقی مطلق | |
---|---|
زادهٔ | ۲۰ شهریور ۱۳۱۶ (۸۶ سال) تهران، ایران |
تحصیلات | دکترا در سه رشته شرقشناسی، مردمشناسی و ژرمانیستیک از دانشگاه کلن آلمان |
پیشه |
|
شناختهشده برای | تصحیح متن شاهنامه |
آثار | پیرایش شاهنامه فردوسی، شاهنامه و فرهنگ ایران، واجشناسی شاهنامه، زنان شاهنامه، گُلِ رنجهای کهن، سخنهای دیرینه، جای پای سالها، آهوی کوهی در دشت |
خالقی مطلق، بیشتر از پنجاه سال از عمر خود را صرف مطالعه و پژوهش در زمینه شاهنامه کرده است. از او به عنوان یکی از تاثیرگذارترین شخصیتهای تاریخِ زبان و ادب پارسی یاد میشود، زیرا توانسته است علمِ تصحیحِ متون را چند گام به جلو ببرد. تحقیقات او در زمینههای مختلف ایرانشناسی، بهویژه در شاهنامهشناسی، همواره محل مراجعه اهل فن بوده است. وی سابقه برگزاری دهها سخنرانی در دانشگاههای معتبر دنیا مانند پرینستون، شیکاگو، سوربن، وین، فرایبورگ، لیدن و برکلی کالیفرنیا را دارد. او همچنین عضو هیئت گزینش کتاب و جایزهٔ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار است.