حزقیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
حِزِقیا (به عبری: חִזְקִיָּ֫הוּ) سیزدهمین پادشاه مستقل یهودیه و فرزند شاه آحاز و آبی بود. مادرش فرزند مردی بود به نام زکریا. حزقیا در ۲۵ سالگی به پادشاهی رسید و ۲۹ سال فرمانروایی نمود. حزقیا همچنین یکی از شاهانیاست که در شجرهنامه عیسی در انجیل متی از او نامبردهشدهاست.
اطلاعات اجمالی حزقیا, پادشاه یهودا ...
حزقیا | |
---|---|
پادشاه یهودا | |
سلطنت | نظریههای مختلف |
پیشین | آحاز |
جانشین | مناسه |
زاده | ح. ۷۳۹/۴۱ پ. م احتمالاً اورشلیم |
درگذشته | ح. ۶۸۷ پ. م احتمالاً اورشلیم |
آرامگاه | اورشلیم |
خاندان | سلسله داوود |
پدر | آحاز |
بستن
تاریخ پادشاهی او را میان سالهای ۷۱۶/۷۱۵-۶۸۷ پیش از میلاد برآوردشدهاست. او در زمان تازش سارگون دوم آشوری به شمال یهودیه و کوچ اجباری مردمان آن سامان پادشاه یهودیهٔ جنوبی بود. در زمان پادشاهی او پناهندگان بسیاری از یهودیهٔ شمالی به کشور او پناه آوردند. این رویداد صدها سال پیش از ویرانی معبد سلیمان به دست نبوکدنصر بابلی رخداد.