حفاظت طبیعت
From Wikipedia, the free encyclopedia
حفاظت طبیعت یا حفاظت از طبیعت (به انگلیسی: Nature conservation) فلسفه اخلاقی و جنبش حفاظتی است که بر حفاظت از گونهها در برابر انقراض، حفظ و بازسازی زیستگاهها، افزایش خدمات اکوسیستم و حفاظت از تنوع زیستی متمرکز است. طیفی از ارزشها زیربنای حفاظت است که میتواند توسط زیستمحوری، انسانمحوری، طبیعتمحوری و احساسگرایی، ایدئولوژیهای زیستمحیطی که شیوهها و هویتهای اکو-فرهنگی را آگاه میکنند هدایت شوند.[1] به تازگی جنبشی به سمت حفاظت مبتنی بر شواهد صورت گرفتهاست که خواستار استفاده بیشتر از شواهد علمی برای بهبود اثربخشی تلاشهای حفاظتی است. تا سال ۲۰۱۸، ۱۵ درصد از خشکی و ۷٫۳ درصد از اقیانوسها حفاظت شده بودند. بسیاری از دوستداران محیط زیست هدف خود را حفاظت از ۳۰ درصد از سرزمینهای خشکی و دریایی تا سال ۲۰۳۰ تعیین کردهاند.[2][3] در سال ۲۰۲۱، ۱۶٫۶۴ درصد از خشکی و ۷٫۹ درصد از اقیانوسها حفاظت شده بودند.[4][5] گزارش 2022 IPCC در مورد تأثیرات آب و هوا و سازگاری، بر نیاز به حفظ ۳۰٪ تا ۵۰٪ از زمین، آب شیرین و مناطق اقیانوسی زمین تأکید میکند - که بازتاب هدف ۳۰٪ کنوانسیون سازمان ملل در مورد تنوع زیستی است.[6] در نهایت، این جنبشها باید برای تشویق تنوع زیستی و حفظ یک اکوسیستم کاربردی بیشتر ترویج شوند.