![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Vincent_van_Gogh_-_The_yellow_house_%2528%2527The_street%2527%2529.jpg/640px-Vincent_van_Gogh_-_The_yellow_house_%2528%2527The_street%2527%2529.jpg&w=640&q=50)
خانه زرد
From Wikipedia, the free encyclopedia
خانهٔ زرد (به هلندی: Het gele huis) که خیابان هم نامیده میشود.[1][2] یک نقاشی رنگ روغن است که در سال ۱۸۸۸ توسط ونسان ون گوگ نقاش هلندی سبک پسادریافتگری قرن نوزدهم کشیده شدهاست.
هلندی: Het gele huis | |
---|---|
![]() | |
هنرمند | ونسان ون گوگ |
سال | ۱۸۸۸ |
کاتالوگ | F 464 H 1589 |
گونه | رنگ روغن روی بوم |
ابعاد | ۷۶ cm × ۹۴ cm (۲۸٫۳ in × ۳۶ in) |
مکان | ونسان ون گوگ، آمستردام |
این نام اشارهای است به طرف راست ساختمان شماره ۲، میدان لامارتین، شهر ارل فرانسه؛ خانهای که ونسان ون گوگ در ماه مه سال ۱۸۸۸ اجاره کرد. خانه چهار اتاق داشت؛ دو اتاق بزرگ در طبقه همکف برای استفاده به عنوان کارگاه هنری و آشپزخانه، و دو اتاق کوچکتر در طبقه اول که یکی از آنها رو به میدان لامارتین بود. پنجره طبقه اول نزدیک گوشه اتاق که هر دو لنگه آن باز است، اتاق میهمان ون گوگ است، جایی که پل گوگن نه هفته، از اواخر اکتبر ۱۸۸۸ در آنجا زندگی کرد. پشت پنجره جلویی، که یک لنگه آن باز است، اتاق خواب ون گوگ است. دو اتاق کوچک پشتی بعدها توسط ون گوگ اجاره شد.
طرف چپ یک بقالی است. (که به فرانسوی بالای آن Comestibles نوشته شدهاست.)
ساختمان، قبل از آنکه در بمباران روز ۲۵ ژوئن سال ۱۹۴۴ توسط متفقین به سختی خسارت ببیند،[3] بارها بازسازی و بعدها ویران شد.
ون گوگ اشاره کردهاست که رستوران، جایی که او عادت داشت غذاهایش را بخورد، در ساختمانی که صورتی رنگ شده نزدیک گوشه چپ نقاشی است. (ساختمان ۲۸ میدان لامارتین) و توسط بیوه ونیک، که صاحبخانه ون گوگ و صاحب چندین ساختمان موجود در نقاشی هم بود، اداره میشد.
در سمت راست خانه زرد، خیابان مون ماژور قرار دارد که به دو پل راهآهن ختم میشود.[4] خط اول، با تنها قطاری که عبور میکند، منطقه را به لیونل مرتبط میکند، که در جهت مقابل (سمت راست) ساحل رودخانه رُن قرار دارد. خط دیگر به شرکت راهآهن P. -L. -M تعلق دارد.[5]
در جلو صحنه سمت چپ، پیادهرویی وجود دارد، که دور باغهای میدان لامارتین قرارگرفتهاست. گودالی که در سمت چپ تا خیابان مون ماژور و به سمت پلها ادامه یافته برای نصب لولههای گاز است، که موجب شد بعدها ون گوگ در گالری هنریاش هم چراغ گاز نصب کند.[6]