دودمان چینگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
دودمان چینگ (چینی: 清朝) دودمانی تونگوزی تبار[4]با فرهنگ چینی بود که با نامهای پادشاهی چینگ بزرگ، چینگ بزرگ، یا دودمان منچو نیز شناخته میشود، چهارمین امپراتوری بزرگ جهان و آخرین سلسله پادشاهی در چین بود که از سال ۱۶۴۴ تا ۱۹۱۲ میلادی بر چین حکمرانی میکرد. این دودمان با براندازی دودمان مینگ به قدرت رسید و با تشکیل جمهوری چین عمر این سلسله پایان یافت.
اطلاعات اجمالی سلسله چینگ بزرگ 大清دودمان چینگ, پایتخت ...
سلسله چینگ بزرگ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۶۴۴–۱۹۱۲ | |||||||||
پرچم دودمان چینگ (۱۹۱۲–۱۸۸۹) | |||||||||
سرود: Gong Jin'ou 鞏金甌 "Cup of Solid Gold" | |||||||||
سلسله چینگ در سال ۱۷۶۰ به بیشترین حد خود رسید. قلمرو تحت کنترل آن با سبز تیره نشان داده شدهاست. قلمرو ادعا شده اما تحت کنترل آن با رنگ سبز روشن نشان داده شدهاست.سلسله چوسان از سال ۱۶۳۶ تا ۱۸۹۵ دست نشانده امپراتوری چینگ بود | |||||||||
پایتخت | پکن ۳۹°۵۴′ شمالی ۱۱۶°۲۳′ شرقی | ||||||||
زبان(های) رایج | ماندارین، چینی،[1] منچو، مغولی، تبتی، اویغوری، فارسی تاجیکی،[2] زبانهای منطقهای و گویشهای چینی متعدد | ||||||||
دین(ها) | آسمانپرستی، شامانیسم، بودیسم، تائوئیسم، اسلام، مسیحیت، ادیان قومی چینی، دینهای دیگر | ||||||||
حکومت | پادشاهی مطلقه (۱۶۴۴–۱۹۰۸) پادشاهی، نخبه سالاری (۱۹۰۸–۱۹۱۲) | ||||||||
امپراتور | |||||||||
• ۱۶۴۴–۱۶۶۱ | امپراتور شون ژی | ||||||||
• ۱۹۰۸–۱۹۱۲ | امپراتور شوان تونگ | ||||||||
نایبالسلطنه | |||||||||
• ۱۹۰۸–۱۹۱۲ | لونگیو | ||||||||
نخستوزیر | |||||||||
• ۱۹۱۱ | ییکوانگ | ||||||||
• ۱۹۱۱–۱۹۱۲ | یوان شیکای | ||||||||
دوره تاریخی | دوران امپراتوری | ||||||||
• سرنگونی دودمان مینگ | ۲۵ آوریل ۱۶۴۴ | ||||||||
• نبرد گذرگاه شانهای | ۲۴ مه ۱۶۴۴ | ||||||||
۱ اوت ۱۸۹۴ – ۱۷ آوریل ۱۸۹۵ | |||||||||
۱۰ اکتبر ۱۹۱۱ | |||||||||
۱۲ فوریه ۱۹۱۲ | |||||||||
مساحت | |||||||||
1760 est. | ۱۳٬۱۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۵٬۰۸۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||
1790 est. (incl. vassals)[3] | ۱۴٬۷۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۵٬۷۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||
جمعیت | |||||||||
• ۱۷۴۰ | ۱۴۰٬۰۰۰٬۰۰۰ | ||||||||
• ۱۷۷۶ | ۲۶۸٬۲۳۸٬۰۰۰ | ||||||||
• ۱۷۹۰ | ۳۰۱٬۰۰۰٬۰۰۰ | ||||||||
واحد پول | تائل (Tls.) | ||||||||
|
بستن