رمز ویژنر
From Wikipedia, the free encyclopedia
سایفر ویژنر روشی برای رمزنگاری یک متن الفبایی با استفاده از روش سزار بر مبنای حروف یک کلمهٔ کلید میباشد. در واقع شکل دیگری از روش رمزنگاری جانشینی[1] است.
این مقاله به دلیل نگارش نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
اولین بار در سال ۱۵۵۳ توسط Giovan Battista Bellaso[2] بیان شد. علاوه بر این که رمزنگاری ساده فهمی بود و به راحتی پیادهسازی می شد، در برابر تمام تلاشها برای شکستن مقاومت نیز کرد تا این که بعد از سه قرن در سال ۱۸۶۳ شکسته شد. به همین دلیل به این نوع رمزنگاری، لقب le chiffre indéchiffrable (یعنی رمز غیرقابل رمزگشایی) را دادند. خیلی از افراد سعی کردند تا طرحهایی از رمزنگاری را پیادهسازی کنند که در واقع همهٔ آنها براساس رمزنگاری ویژنر بود. در سال ۱۸۶۳ Friedrich Kasisk[3]i روشی برای رمزگشایی متون رمز شده با شیوهٔ ویژنر ارائه داد.
در قرن نوزدهم این طرح به اشتباه به Blaise de Vigenère[4] نسبت داده شد به همین دلیل نام این رمزنگاری ویژنر است.