زبان آینو (چین)
یک زبان مختلط که دایرهٔ واژگان فارسی و گرامر ترکی دارد. / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان آینو (به آینو: ئهینۇ) یک زبان ترکتبار با تأثیرات عمیق از زبان پارسی است. این زبان توسط عشایر علوی آینو در حوضه تاریم و بیابان تکله مکان گویش میشود و در آستانه نابودی است. برخی زبانشناسان آینو را یک زبان مختلط متشکل از دستور زبان یوغوری (زبانی نزدیک به اویغوری) و واژگان ایرانی میدانند.[3]
اطلاعات اجمالی آینو, زبان بومی در ...
آینو | |
---|---|
ئهینۇ, Äynú | |
زبان بومی در | چین |
منطقه | سینکیانگ |
قومیت | آینو |
شمار گویشوران | ۶٬۶۰۰ (۲۰۰۰)[1] |
خط عربی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | aib |
گلاتولوگ | ainu1251 [2] |
مناطق آینوزبان در سینکیانگ | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن
با زبان آینو (ژاپن) اشتباه نشود.