![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Sun_earth_jupiter_whole_600.jpg/640px-Sun_earth_jupiter_whole_600.jpg&w=640&q=50)
زبانه خورشیدی
From Wikipedia, the free encyclopedia
برجستگی خورشیدی یک ویژگی بزرگ، روشن و گازی است که از سطح خورشید بیرون میآید، غالباً به شکل حلقهای است. برجستگیها به سطح خورشید در عکسهای فضا متصل شده و به بیرون تاج خورشیدی گسترش مییابد. در حالی که تاج از گازهای یونیزه شده بسیار داغ تشکیل شدهاست، به عنوان پلاسما نیز شناخته میشوند، که نور مرئی زیادی منتشر نمیکنند، برجستگیها حاوی پلاسمای بسیار خنکتری هستند، که از نظر ترکیب با فامسپهر مشابه است. پلاسما برجستگی خورشیدی بهطور معمول صد برابر درخشان تر و متراکمتر از پلاسمای کورون است.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Sun_earth_jupiter_whole_600.jpg/320px-Sun_earth_jupiter_whole_600.jpg)
برجستگی در مقاطع زمانی تقریباً یک روز شکل میگیرد و ممکن است چندین هفته یا ماه در تاج باقی بماند و صدها هزار مایل را در فضا حلقه کند. برخی برجستگیها از هم میشکنند و ممکن است منجر به بیرون زدگی جرم تاجی شوند. دانشمندان در حال حاضر در حال تحقیق در مورد چگونگی و چرایی برجستگیها هستند.
ماده حلقهدار درخشان پلاسما، گازی گرم است که از هیدروژن و هلیوم با بار الکتریکی تشکیل شدهاست. پلاسما برجستگی در امتداد یک ساختار پیچیده و پیچ خورده از میدانهای مغناطیسی ایجاد شده توسط دینام داخلی خورشید جریان مییابد. برجستگی فوران هنگامی رخ میدهد که چنین ساختاری ناپایدار میشود و به بیرون میریزد و پلاسما را آزاد میکند.
یک برجستگی شعاع خورشیدی معمولی در هزاران کیلومتر گستردهاست. طولانیترین رکورد بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر (۵۰۰٬۰۰۰ مایل) تخمین زده شدهاست.[1]