غده اضافی گوشتی From Wikipedia, the free encyclopedia
زگیل (نام علمی: Verruca)، غدهای گوشتی است که انواع آن بر روی دست و پاها رشد میکند، اما ممکن است بر روی تمام نقاط بدن رشد کند، و این غدهها را با داروهای سوزاننده از قبیل استیک اسید (به مقدار کم) و جز آن برطرف میکنند.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
زگیل | |
---|---|
زگیل بر روی شست پا | |
تخصص | پوستشناسی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | B07 |
آیسیدی-۹-سیام | 078.1 |
دادگان بیماریها | 28410 |
مدلاین پلاس | 000885 |
ئیمدیسین | emerg/۶۴۱ |
پیشنت پلاس | زگیل |
سمپ | D014860 |
زگیل معمولاً یک تومور کوچک و زبر است که میتواند به گل کلم یا یک تاول سفت و سخت شباهت داشته باشد. زگیلها عمومی هستند، و به سبب ویروس، به ویژه خانوادهٔ ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)، ایجاد شوند و وقتی با پوست شخص آلوده تماس ایجاد شود واگیردار هستند. بیش از ۱۰۰ گونه ویروس ورم انسانی وجود دارد، آنها میتوانند بر روی پوست، در داخل دهان، بر روی اندام جنسی و نواحی مقعد رشد کنند. نوع معمول ویروس ورم انسانی گرایش برای رشد بر روی پوست را دارد (مانند دست و انگشتان)، در حالی که انواع دیگر ویروس ورم انسانی تمایل برای زدن زگیل بر روی آلت تناسلی را دارند.
نامهای دیگر زِگیل در متون قدیمیتر فارسی، آژخ، ژخ، ازخ، زخ، گندمه، توته، سِگل، پالو، بالو، واژو، وارو، کوک، مَهَک، زلق، کیروک و زرک است.[2]
در گویشها و لهجههای محلی فارسی این برابرها هم رایج است: سینگیل، سگیل، سُلّک، آبله ٔ سک، بِلوک، توتولَک. توتولَه، تیتیلی، دُژوِل، گوجِه، گوجیله. گوگیله، بریغ، باریغ، بلیغ، بالیک. بلیک، بَلور، بال، بلیجه، بِلیک، بهلور، بالار، بالور، بَلی. بِلی، وِری، وَرّیک.[1]
در ادبیات فارسی به پوستی که زگیل بسیار زده باشد «آژخناک» گفته میشود.[3] همچنین در بعضی مناطق ایران زگیل را به نام دُشبَت میشناسند. در نوروزنامه آمدهاست: «و خداوندان فسون آژخ را بوی [به جو] افسون کنند به ماه کاست و بپوشانندش تا آژخ فروریزد.»[4]
انواع مختلفی از زگیلها تا به حال شناسایی شده که از نظر شکل و محل مورد اثر به انواع زیر طبقهبندی شدهاند:
زگیلهای مقاربتی عبارت است از زگیلهای ناحیه تناسلی (شامل مجرای ادرار، آلت تناسلی و مقعد). این زگیلها از سایر زگیلها مسریتر هستند. برخی از انواع ویروسها که باعث ایجاد زگیلهای مقاربتی میشوند، با بدخیمیهای تناسلی نیز همراه هستند. آنها نوجوانان و بزرگسالان فعال از نظر جنسی را از هر دو جنس مبتلا میسازند.
اغلب زگیلها خود به خود ناپدید میشوند اگرچه ممکن است ماهها و حتی سالها به طول انجامد تا ناپدید شوند. اما بعضی از زگیلها هم خود به خود از بین نمیروند. پزشکان هنوز مطمئن نیستند که چرا بعضی زگیلها به خودی خود ناپدید شده، و بعضی دیگر نمیشوند.
برای از بین بردن زگیلهای تناسلی معمولاً دو روش کرایوتراپی تجویز میشود که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند.
زگیلهای بر روی پوست ممکن است از فردی به فرد دیگری که زگیل را لمس کرده منتقل شود. همچنین زگیل ممکن است با استفاده از حوله یا وسایل شخصی فرد مبتلا به زگیل به فرد دیگر منتقل شود.
زگیلهای دستگاه تناسلی بسیار مسری هستند و ممکن است از فردی، در حین آمیزش جنسی دهانی، مهبلی و مقعدی به فرد دیگری انتقال یابد. در خانمها، زگیل ممکن است در داخل مهبل رشد کند و حتی آنها از این موضوع مطلع نباشند و امکان دارد بدون آگاهی از این موضوع شریک خود را آلوده کنند.
این مقاله نیازمند منابع پزشکی بیشتری برای اثباتپذیری است و یا بیش از اندازه بر مبنای منابع اولیه نگاشته شدهاست. |
درمان با توجه به اندازه و محل زگیلها مشخص خواهد شد. زگیلهای کوچک را میتوان با داروهای موضعی مانند پودوفیلین درمان کرد. برای زگیلهای بزرگتر، نیتروژن مایع به کار میرود(یخ درمانی). برخی زگیلهای بزرگتر نیازمند درمان با لیزر، الکتروکوآگولاسیون یا برداشت جراحی هستند. از دیگر راههای درمانی میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.