![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/Ikiru_poster.jpg/640px-Ikiru_poster.jpg&w=640&q=50)
زیستن (فیلم ۱۹۵۲)
فیلمی از آکیرا کوروساوا / From Wikipedia, the free encyclopedia
زیستن (به ژاپنی: 生きる) (Ikiru) چهاردهمین فیلم آکیرا کوروساوا است که در سال ۱۹۵۲ میلادی ساخته شدهاست. فیلم دربارهٔ کشمکشهای درونی یک کارمند اهل توکیو دربارهٔ معنی زندگی است. کارمندی که سی سال کار یکنواخت، هر نوع جاهطلبی و آرمانی را در او خفه کرده و حال درمییابد که چیزی به مرگش باقی نماندهاست. کوروساوا داستان آن را از مرگ ایوان ایلیچ نوشته لئو تولستوی برداشت کردهاست.[1] این فیلم به صورت سیاه و سفید ساخته شدهاست.
زیستن | |
---|---|
![]() پوستر اصلی فیلم | |
کارگردان | آکیرا کوروساوا |
تهیهکننده | سوجیرو موتوکی |
نویسنده | شینوبو هاشیموتو آکیرا کوروساوا هیدئو اوگونی |
بازیگران | تاکاشی شیمورا |
موسیقی | فومیو هایاساکا |
فیلمبردار | آساکازو ناکای |
تدوینگر | کوییچی ایواشیتا |
توزیعکننده | توهو |
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۱۴۳ دقیقه |
کشور | ژاپن |
زبان | ژاپنی |
این فیلم به دلیل نگاه اجتماعی و دقت و موفقیت کوروساوا در شخصیتپردازی، یکی از مهمترین کارهای اوست. اگر به این گفته آلن کستی معتقد باشیم که «شخصیت فیلمهای کوروساوا همواره به دنبال یافتن معنی و مفهوم زندگی است…» فیلم زیستن را نمونهای کامل از کوروساوا در جهت این معنا مییابیم.[2]
در سال ۲۰۰۷، تیوی آساهی نسخهای از آن را دوباره ساخت که برخی از شخصیتها و گفتمانهای آن تغییر کردهبود.