سازه (زبانشناسی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
در تحلیل نحوی، یک سازه (به انگلیسی: constituent) یک واژه یا گروهی از واژهها است که در یک ساختار سلسله مراتبی، به صورت یک واحد منفرد عمل میکند.[1] تحلیل ساختار سازه به صورت عمده با دستور زبان ساختار عبارت مرتبط است، اگر چه دستور زبان وابستگی امکان تقسیم ساختار جمله به بخشهای سازهای را میدهند. بیشتر سازهها عبارت (گروه) هستند. یک عبارت ترتیبی از یک یا بیشتر واژه است (در بعضی نظریهها دو یا بیشتر) که:(۱) دور یک مورد واژگانی سرگروه ساخته شدهاست. (۲) به صورت یک واحد در داخل یک جمله فعالیت دارد.
ساختار سازهای یک جمله با استفاده از «آزمونهای سازهای» شناسایی میشود.[1] آزمونهای سازهای به بخشی از جمله اعمال میشوند، و نتیجه به دست آمده، مدارکی دربارهٔ ساختار سازهای جمله ارائه میدهد. یک «ترتیب واژه» موقعی «عبارت/سازه» است که یک یا بیشتر از رفتارهای بحث شده در «آزمون سازه» را از خود نشان بدهد.