سبتای
From Wikipedia, the free encyclopedia
سبُتای (به مغولی: Сүбэдэй) (زادهٔ ۱۱۷۶- مرگ ۱۲۴۸ میلادی) یکی از فرماندهان نظامی چنگیز خان و اوگتای خان بود. نام او را در متنهای ایرانی به صورتهای سودَه، سُبُطی و سویدای نیز نوشتهاند. او یکی از چهار فرمانده جنگی چنگیز و استراتژیست اصلی مغول بود. او در استفاده از تسلیحات محاصره و هوش نظامی سرآمد بود.
سبتای بیش از بیست لشکرکشی انجام داد و سی و دو ملت را منقاد خود نمود. وی را از حیث تسخیر سرزمینها بزرگترین سردار کشورگشای تاریخ شمردهاند. از شاهکارهای نظامی او شکست ارتشهای لهستان و مجارستان در دو روز پیاپی بود. او قبل از این که تاکتیک خودش را طراحی کند متوجه میشد که دشمن از چه تاکتیکهایی استفاده میکند و بنابراین موثرترین ضد حمله را انتخاب میکرد.[1]