سرزمین اسرائیل

با سرزمین موعود اشتباه نشود.

سرزمین اسرائیل (عبری: אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל، نوین: Eretz Yisrael، طبریه‌ای: ʼÉreṣ Yiśrāʼēl)، نام سنتی یهودی برای منطقه ای با گستره جغرافیایی نامعین در شام جنوبی^{[یادداشت 1]} است.

اصطلاحات مرتبط با کتاب مقدس، مذهبی و تاریخی انگلیسی شامل سرزمین کنعان، سرزمین موعود، سرزمین مقدس و فلسطین است (اسرائیل (ابهام زدایی) را نیز نگاه کنید). تعاریف حدود این قلمرو بین قسمت‌های موجود در کتاب مقدس عبری متفاوت است، با اشارات خاص در پیدایش ۱۵، خروج ۲۳، شماره ۳۴ و حزقیال ۴۷. نُه بار در جای دیگری از کتاب مقدس، سرزمین مستقر به عنوان «از دن تا بیرشبا» نامگذاری شده‌است؛ و سه بار آن را از ورودی حمات تا رودخانه مصر عنوان می‌کند.^{[یادداشت 2]}

مرزها طبق باور یهودیان

در رسوم ربانی، سرزمین اسرائیل که توسط بازگشت کنندگان از تبعید مشخص شده‌است، هم با مرزهایی که در کتاب مقدس آمده و هم با مرزهای واقعی پادشاهی‌های قبل از تبعید، تفاوت‌های چشمگیری داشت. این سرزمین تقریباً از Acre در شمال تا Ashkelon در جنوب در امتداد مدیترانه و شامل Galilee و جولان بود. با این وجود در سامریا هیچ شهرکی وجود نداشت.^[1]

جستارهای وابسته

• تاریخ منطقه:
  • تاریخ اسرائیل
  • تاریخ فلسطین
  • تاریخ یهودیان و یهودیت در سرزمین اسرائیل
    • جای‌نام‌های مرتبط:
  • اسرائیل بزرگ
  • سرزمین مقدس
  • سرزمین موعود
  • فلسطین
  • کنعان

یادداشت‌ها

1. Southern Levant
2. (1 Kings 8:65, 1 Chronicles 13:5 and 2 Chronicles 7:8)

منابع

1. Menachem Lorberbaum, ‘Making and Unmaking the Boundaries of Holy Land,’ in Allen E. Buchanan, Margaret Moore (eds) States, nations, and borders: the ethics of making boundaries. Cambridge University Press, 2003 pp19-40 p.24