سماور
From Wikipedia, the free encyclopedia
سَماوَر (به روسی: Самовар) وسیلهای است معمولاً از آلیاژ برنج (که این از آلیاژ به صورت عمده از فلز مس تولید میشود) برای جوشاندن آب و سپس دم کردن چای به منظور نوشیدن بکار میرود. این ظرف دارای یک مخزن آب است یا تنه سماور، که در آن آب همواره در حال جوشیدن نگهد اشته میشود. واژه سماور از زبان روسی آمده و در آن زبان معنی آن «خودجوش» است.[1]
دستگاه سماور از دیرباز در ایران وجود داشته است. در کاوشهای باستانشناسی آذربایجان (روستای داشوست، منطقه شکی)، سماورهای سفالی کشف شده است که قدمت آنها حداقل 3600 سال است. تاریخچه سماور
اولین مرکز تولید سماور در ایران در شهر بروجرد واقع در استان لرستان بودهاست [نیازمند منبع]. اما امروزه بیشتر سماورهای تولید ایران به ترتیب تعداد تولید سالانه اول در شهر تهران و سپس شهر تبریز میباشند، که عمدتاً از جنس ورشو یا برنج هستند.
از بزرگترین و سرشناسترین تولیدکنندگان سماور در ایران میتوان از کارخانه سماور سازی نوبل رئوفی و سماور اکسیر نام برد.