سیبه
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیبه یا سیبا واژهای مهجور در زبان فارسی است؛ به معنی شهر دارای حصار و بارو. این واژه به قولی از زبان ترکی آمده است. همچنین سیبه Sibah به معنای قلعه یا دیواری از چوب و علف دور قلعه یا شهر را گویند. سنگر دور شهر و قلعه را نیز سیبه گفته اند.[1][2] در برخی لهجه ها به معنای کوچه نیز آمده است.