شالح پسر یهوداFrom Wikipedia, the free encyclopedia شالح (به عبری: שֵׁלָה شیلَح) در عبری آن را به معنی تخته سنگ یا دادخواهی دانستهاند. در تورات، او بزرگترین پسر از میان پسران یهودا بوده است.[1]
شالح (به عبری: שֵׁלָה شیلَح) در عبری آن را به معنی تخته سنگ یا دادخواهی دانستهاند. در تورات، او بزرگترین پسر از میان پسران یهودا بوده است.[1]