شروه
From Wikipedia, the free encyclopedia
شَرْوِه گونهای خوانندگی از اشکال موسیقی بهخصوص در استانهای بوشهر ، هرمزگان و نواحی_جنوبی فارس است که به آن شهری نیز میگویند. شروه به عنوان آواز دشتی، نغمهای غمگنانه در مایه دشتی است. برای این نغمه اشعار دوبیتی بکار میرود که غالباً از شاعران دوبیتی سرای جنوب میباشد. شروه در لغت با تلفظهای شرفنگ، شرفه و... نوعی خوانندگی، صدای پا و بهخصوص به معنی صدا و نغمه آهسته و بانگ است.معروفترین شروه خوان استان بوشهر محمد حسین محبی منش {غلامشاه }میباشد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |