شوگونسالاری کاماکورا
From Wikipedia, the free encyclopedia
شوگونسالاری کاماکورا (به ژاپنی: 鎌倉幕府 Kamakura bakufu) یا کاماکورا باکوفو، یک دیکتاتوری نظامی در کشور ژاپن بود که به سرکردگی شوگونها اداره میشد و از سال ۱۱۸۵ (یا به تعبیری از سال ۱۱۹۲ که به صورت رسمی پذیرفته شد) تا سال ۱۳۳۳ میلادی ادامه پیدا کرد. مرکز سیاسی این دیکتاتوری شهر کاماکورا بود و دوره کاماکورا که یکی از دورههای تاریخ ژاپن است، نام خود را از همین شهر به عاریه میگیرد. پیش از پایهگذاری شوگونسالاری کاماکورا، قدرت به صورت عمده در دست امپراتوران و جانشینان آنان بود که آنها نیز از سوی مقامهای دربار امپراتوری و خاندانهای آریستوکراتی که با هم در حال رقابت بودند تعیین میشدند. امور نظامی هم در اختیار دولت عرفی بود. با این همه، پس از شکست خاندان تایرا در جنگ گنپی، میناموتو نو یوریتومو در سال ۱۱۸۵ بخشی از قدرت را از دست آریستوکراتها به درآورد و با دریافت نشان شوگون در سال ۱۱۹۲، نظام خاصی از حکومت را با سردمداری شوگونها بر پا کرد که به شوگونسالاری کاماکورا مشهور شد.
شوگونسالاری کاماکورا 鎌倉幕府 کاماکورا باکوفو شوگونسالاری کاماکورا | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۱۹۲–۱۳۳۳ | |||||||||
پایتخت | هیآن-کیو (قصر امپراتوری) کاماکورا، کاناگاوا (محل اقامت شوگون) | ||||||||
زبان(های) رایج | ژاپنی میانه پسین | ||||||||
دین(ها) | |||||||||
حکومت |
Diarchial ارثی دیکتاتوری نظامی[3] تحت ارثی نایبالسلطنه[4] | ||||||||
امپراتور ژاپن | |||||||||
• ۱۱۸۳–۱۱۹۸ | امپراتور گو-توبا | ||||||||
• ۱۳۱۸–۱۳۳۹ | امپراتور گودایگو | ||||||||
شوگون | |||||||||
• ۱۱۹۲–۱۱۹۹ | میناموتو نو یوریتومو | ||||||||
• ۱۳۰۸–۱۳۳۳ | شاهزاده موریکونی | ||||||||
شیکن | |||||||||
• ۱۱۹۹–۱۲۰۵ | هوجو توکیماسا | ||||||||
• ۱۳۲۶–۱۳۳۳ | هوجو موریتوکی | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• میناموتو نو یوریتومو به شوگونی منصوب شد | ۲۱ اوت،[5] ۱۱۹۲ | ||||||||
۲۵ آوریل، ۱۱۸۵ | |||||||||
• شورای سلطنتی خاندان هوجو تأسیس شد | ۱۲۰۳ | ||||||||
۱۸ مه ۱۳۳۳ | |||||||||
واحد پول | ریو (سکه طلا) | ||||||||
|
پس از مرگ یوریتومو، خط مستقیم حکمرانی خاندان یوریتومو (خاندان میناموتو یا خاندان گنجی) به دلیل جنگ قدرت بین ساموراییهایی که که به شوگون سالاری خدمت میکرد و گوکهنین نامیده میشدند، قطع شد و سپس خاندان هوجو قدرت را به دست گرفت و در نهایت خط حکمرانی از توکوسو که فرزندان مستقیم دومین شیکن هوجو یوشیتوکی، بودند در نهایت به ملازمان خدمتگزار این خاندان، نایکانریها ، منتقل شد و آنها فرمانروای کاماکورا شدند. هنگامی که امپراتور گو-دایگو در فوریه ۱۳۳۳ ارتشی را در کوه سنجو جمع کرد، شوگونسالاری کاماکورا هوجو تاکاایه و آشیکاگا تاکائوجی را به عنوان فرمانده کل از طرف کاماکورا برای سرکوب شورش امپراتور اعزام کرد، اما در ۱۰ ژوئن همان سال، هوجو تاکاایه در نبرد، کشته شد و دو روز پس از آن آشیکاگا تاکائوجی علیه شوگونسالاری قیام کرد. در ۳۰ ژوئن، نیتا یوشیسادا در طی محاصره کاماکورا (۱۳۳۳) به کاماکورا حمله کرد و اوضاع در مدت کوتاهی تغییر کرد و در روز ۴ ژوئیه همان سال شوگونسالاری کاماکورا منحل شد. پایه و اساس حکومت سامورایی که توسط شوگونسالاری کاماکورا تأسیس شد، توسط شوگونسالاری آشیکاگا و شوگونسالاری توکوگاوا ادامه پیدا کرد.