From Wikipedia, the free encyclopedia
سفیر بریتانیا در ایران عالیترین دیپلمات بریتانیا در ایران، و مسئول سفارت بریتانیا در ایران است. عنوان رسمی او سفیر اعلیحضرت در جمهوری اسلامی ایران است.
این مقاله نیازمند بهروزرسانی است. (دسامبر ۲۰۲۰) |
اگرچه بریتانیا و ایران تا سال ۱۸۰۷ وارد روابط رسمی دیپلماتیک نشدند، انگلیس و ایرانیان از اوایل قرن هفدهم در تماس غیررسمی بودند، زمانی که شرکت هند شرقی پیوندهای تجاری را با پادشاهی ایران ایجاد کرد.[1] در ابتدا، مأموریتهای دیپلماتیک شامل یک هیئت بودند تا اینکه در سال ۱۹۴۳ به وضعیت سفارت ارتقا یافتند.
نخستین و قدیمیترین سابقهای که از دیدار یک انگلیسی در دست است مأموریت «سر جفری دو لانگلی» (به انگلیسی: Geoffrey de Langley) است که در سال ۱۲۹۰ میلادی از طرف «ادوارد اول» پادشاه انگلستان به ایران فرستاده شد تا از ارغون پادشاه مغول علیه ترکهای عثمانی کمک بخواند، ولی مأموریت او با ناکامی مواجه شد.
بخش نخست فهرست زیر نمایندگانی از سوی دولت بریتانیا را شامل میشود که عنوان وزیر مختار را به عهده داشتند.
در این دوران ۱۱ سفیر در ایران خدمت کردند که سر جان گراهام در دوران پهلوی و اوایل انقلاب سفیر بریتانیا در ایران بود.
در سال ۱۳۲۳ شمسی (۱۹۴۵) میلادی نمایندگی بریتانیا تبدیل به سفارت شد.
بحران اشغال سفارت ایران در لندن در روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۳۰ آوریل ۱۹۸۰) در پی حمله و اشغال سفارت ایران در لندن که توسط عدهای که خود را «گروه الشهید» آغاز شد و به اشغال شش روزهٔ سفارت ایران در لندن انجامید. دولت بریتانیا نیز سفارت خویش را در تهران تعطیل نمود و سفارت سوئد را به عنوان حافظ منافع خویش در تهران تعیین نمود.
پس از برقراری رابطه بین ایران و بریتانیا ۱۰ نفر به عنوان مسئول سفارت در مقامهای کاردار و سفیر فوقالعاده و تامالاختیار در ایران مشغول به کار شدند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.