قالب شعر
From Wikipedia, the free encyclopedia
قالب شعر به شکل و ساختمان شعر گفته میشود. قالب در شعر کلاسیک فارسی، شکل و ساختمان ظاهری است که قافیه به شعر میبخشد. طول هر مصرع، چیدمان هجاهای هر مصرع، تعداد بیتها، آرایش مصرعها، قافیه آرایی آنها و حتی عاطفه انتقالی شاعر به خواننده، از دیگر عاملهای تعیینکننده قالب ظاهری شعر هستند.[1]
![]() | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
در شعر سپید و شعر نوی فارسی، عنصری مهمتر و عمیقتر وجود دارد با عنوان شکل درونی (شکل ذهنی). شکل ذهنی عبارت است از: محیطی که شعر در آن حرکت میکند، و پیش میرود و اشیاء و احساسها را با خود به پیش میبرد. شکل ذهنی به یک شعر یا یکپارچگی میدهد یا آن را از وحدت و استحکام درمیآورد. شکل ظاهری شامل وزن یا بیوزنی، تساوی مصرعها یا کوتاهی و بلندی آنها، قافیهها - در صورتی که قافیهای وجود داشته باشد- و صداها و حرکات ظاهری کلمه میباشد. یک شعر نو به فروتن گفت تو کون برهنه هستی درکونی ات زنم دو دیوونه هستی