![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Iranian_Biometric_Passport_Cover.jpg/640px-Iranian_Biometric_Passport_Cover.jpg&w=640&q=50)
قانون شهروندی ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون شهروندی ایران عبارت است از سیستم اعطای تابعیت در ایران که بر اساس ترکیبی از اصل خون و اصل خاک شکل گرفتهاست. قانون کامل شهروندی در کتاب دوم قانون مدنی ایران از ماده ۹۷۶ تا ۹۹۱ تعریف شدهاست.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Iranian_Biometric_Passport_Cover.jpg/320px-Iranian_Biometric_Passport_Cover.jpg)
طبق قانون مدنی ایران و قانون ثبت احوال برای فرد متولد شده در ایران بدون توجه به ملیت والدین، باید حداکثر تا ۱۵ روز پس از تولد، تاریخ تولد ثبت گردد و اصطلاحاً گواهی تولد صادر شود. والدینی که دیرتر از این موعد اقدام به ثبت نمایند مجرم شناخته میشوند و برابر با قانون با آنها برخورد میگردد.[2]
گواهی تولد طفل بر اساس قانون مدنی ایران، در حکم سند رسمی است.