لیو بی
جنگ سالار چینی و امپراتور موسس شو هان (۱۶۱-۲۲۳) / From Wikipedia, the free encyclopedia
لیو بی (چینی سنتی: 劉備, تلفظ راهنما·اطلاعات,[1] (۱۶۱–۲۲۳ میلادی) با نام محترم ژوانده مؤسس دودمان شو و اولین امپراتور آن بود. لیو بی یکی از با هوشترین مبارزان سلسلهٔ هان و از نوادگان سلطنتی بود که با کمک برادران خود گوان یو، جانگ فی و نخستوزیر خود ژوگه لیانگ و سرداران برترش ژائو یون، هوان ژونگ و ماچائو توانست از آشفتگی سلسلهٔ هان بهره برده و سلسلهٔ شو هان را پایه نهد. لیو بی به عنوان یک حاکم انساندوست و خیرخواه شناخته شده بود که از مردم مراقبت میکرد و به بسیاری از ارزشهای اخلاقی مانند محبت و وفاداری پایبند بود و بر اساس عدالت و مهربانی حکمرانی میکرد. او محبوبترین پادشاه زمان خویش بود. او با خانواده اش وفادار بود. همچنین او گوشهای بلندی داشت برای همین در بین دشمنان خود به گوش دراز معروف بود. وی در پانزده سالگی با تشکیل ارتش سیصد نفره به کمک سه برادر خود به کمک سلسله هان رفت تا بتوانند دستار زردها را نابود سازند و هنگامی که بیست و پنج سال سن داشت (بعد از نابودی کلاه زردها) به لوئویانگ رفت و به کفش فروشی پرداخت. در سن سی سالگی به عنوان فرمانده یکی از شهرها انتخاب شد. دو سال بعد به عنوان فرماندار پینگ یوان انتخاب شد و بعد از شش ماه خدمت در آنجا به کمک تائوچیان در ژوزو رفت و توانست سائو سائو را عقب بکشد و بعد از مرگ تائوچیان جانشین وی در ژوژو شد. سپس او با اعتماد به لوبو اشتباه بزرگی را مرتکب شد و با تندخوییهای ژانگ فی لوبو به او حمله کرد و در نبود لیو بی، ژوژو را تصرف کرد. سپس لیو بی با کمک سائو سائو توانست ژوژو را پس بگیرد. سپس او هنگامی که حدود چهل سال سن داشت، در مقابل سائو سائو ایستاد ولی جلوی او شکست خورد و برای بار دوم ژوژو را از دست داد و به یوان شائو پیوست. بعد از شکست یوان شائو او به نزد لیو بیائو رفت، و در استان جینگ در شین یی فرمانده شد. در همانجا بود که با مشاور زوشو آشنا شد و در مقابل سائو سائو ایستاد و سائو رن را شکست داد. ولی با حیلههای مکرر سائو سائو زوشو از لیو جدا شده و لیو بی به سمت ژوگه لیانگ حکیم رفت و او را مشاور اصلی خود قرار داد. هنگامی که چهل و هفت سال سن داشت با ژوگه لیانگ و ارتش خود به جیانگ زیا فرار کرد و در آنجا ساکن شد. و یک سال بعد به کمک ارتش وو رفت و در سال ۲۰۸ در نبرد صخره سرخ سائو سائو را شکست داد. سپس او با سیاستهای ژوگه لیانگ توانست در سال ۲۱۱ جینگژو را گرفته و بعد از آن به کمک پانگ تونگ در سال ۲۱۴ یی ژو را فتح کرد. هنگامی که پنجاه و هفت سال سن داشت با ارتش سیصد هزار نفری خود به هانژونگ حمله کرد و سائو سائو را شکست داد و خود را پادشاه هانژونگ نامید. و در شصت سالگی امپراتور شوهان شد اما چند وقت بعد به خاطر جاهطلبیهای گوان یو جینگ ژو را از دست داد و مجبور شد تا با ارتش عظیم خویش به آنجا دوباره لشکرکشی کند ولی موفق به فتح تمام جینگژو نشد و ارتش او شکست سنگینی خورد و به بایدینگ فرار کرد و بعد از چند روز به علت بیماری ریوی در ۶۲ سالگی در آنجا درگذشت.
امپراتور ژائولی هان 漢昭烈帝 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
امپراتور شو هان | |||||||||||||
سلطنت | ۱۵ مه ۲۲۱ الی ۱۰ ژوئن ۲۲۳ | ||||||||||||
جانشین | لیو شان | ||||||||||||
پادشاه هانژونگ (漢中王) (تحت سلطه امپراتوری هان) | |||||||||||||
تصدی | ۲۱۹ الی ۱۵ مه ۲۲۱ | ||||||||||||
زاده | ۱۶۱ ناحیه ژئو، فرمانداری ژئو، امپراتوری هان (امروزه ژئوژئو، بائودینگ، هبئی) | ||||||||||||
درگذشته | ۱۰ ژوئن ۲۲۳ (۶۲ سال) بایدیچنگ، شو هان (امروزه ناحیه فنگجیه، چونگکینگ) | ||||||||||||
آرامگاه | |||||||||||||
همسر(ان) |
| ||||||||||||
فرزند(ان) (بین دیگران) |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
خاندان | خاندان لیو | ||||||||||||
پدر | لیو هونگ |
بعد از تسلط لیو بی به شهر چنگدو، پنج ژنرال ببر: گوان یو، جانگ فی، جائو یون، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شدند. او ۴۱ سال برای نجات سلسله هان جنگید و دسترنج این سالها برای او ایجاد دودمان شو بود. امروزه یک روز را به عنوان روز لیو بی در کنار آرامگاه وی در معبد سان یی گرامی میدارند.[2][3]