مادهباوری[1][2][3]، مادهگرایی یا ماتریالیسم (به انگلیسی: Materialism)، به دیدگاهی گفته میشود که میگوید هر آنچه در هستی وجود دارد ماده یا انرژی است و همهٔ چیزها از ماده تشکیل شدهاند و همهٔ پدیدهها (از جمله خودآگاهی) نتیجهٔ برهمکنشهای مادی است. به عبارت دیگر، ماده تنها چیز است و واقعیت عملاً همان کیفیتهای در حالِ رخ دادنِ ماده و انرژی است.[4] ماتریالیسم ارتباط نزدیکی با فیزیکالیسم،[5] دارد؛ این دیدگاه میگوید که تمام آنچه وجود دارد، در نهایت فیزیکی است. شکل فلسفی فیزیکالیسم که با نظریههای علوم فیزیکی تکامل یافتهاست از مادهباوری تأثیر گرفتهاست، تا مفاهیم پیچیدهتری از فیزیکی بودن را شامل کند مانند مادههای معمولی (مثلاً زمان، انرژیها و نیروهای فیزیکی و مادهٔ تاریک).[6] بنابراین، برخی اصطلاح فیزیکالیسم را بر ماتریالیسم ترجیح میدهند، در حالی که برخی دیگر این اصطلاحات را مثل اینکه مترادف باشند، به کار میبرند. ماتریالیسم یک مکتب فلسفی است که در مقابل مکتب ایدئالیسم مطرح شدهاست. شاخههای مهم آن مادهباوری مکانیکی و مادهباوری دیالکتیکی هستند. ماتریالیسم مکانیک را فویرباخ بنیانگذاری کرد و مادهباوری دیالکتیک توسط مارکس بنیان گذاشته شد.