مطلق (فلسفه)
From Wikipedia, the free encyclopedia
مطلق (فلسفه)
مطلق (به انگلیسی: Absolute) در فلسفه ایدئال گرا، "" حق مطلق، الحق "" مجموع تمام وجود، بالفعل و بالقوه "است.
برای مارتین هایدگر، مطلق «روح» است.
در آرمانگرایی مونیستی مطلق "واقعیت بی قید و شرطی است که زمین معنویت همه هستی و کلیت چیزهایی هست که یک وحدت معنوی را در بر میگیرد.
مفهوم «مطلق» در فلسفه مدرن، به ویژه توسط هگل، برای «جمع همه هستی، واقعی و بالقوه» معرفی شدهاست.[1][2]
در فلسفه انگلیسی، F. H. بردلی مفهوم مطلق را از خدا متمایز کردهاست، در حالی که جوزیا رویس، بنیانگذار مکتب فلسفه ایدئال گرایی آمریکا، آنها را با هم برابر کردهاست.