میرداماد
مخترع و فیلسوف ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، میرداماد (ابهامزدایی) را ببینید.
میر برهانالدّین محمّدباقر استرآبادی (۱۶۳۱–۱۵۶۱ م، ۱۰۴۰–۹۶۹ ق) نامور به «میرداماد» و «معلّمِ ثالث»، متخلّص به اشراق؛ فیلسوف، متکلم و فقیه برجستهٔ دورهٔ صفویه و از ارکانِ مکتب فلسفی اصفهان است. میرداماد فرزندِ میر شمس الدین محمد استرآبادی مشهور به داماد و از سادات حسینی گرگان است. محمد استرآبادی با دختر علی بن عبد العالی معروف به محقق کرکی ازدواج نمود و به همین خاطر او را داماد نامیدند. میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث بردهاست. وی از دوستان نزدیک شیخ بهائی بود. دربارهٔ سال تولد او، اطلاعات کافی در دست نیست؛ ولی کتاب «نخبة المقال فی اسماء الرجال» تولد او را سال ۹۶۹ ذکر کردهاست.[1]
میرداماد | |
---|---|
عنوان(ها) | میرداماد |
اطلاعات شخصی | |
زاده | میر برهانالدّین محمّدباقر استرآبادی ۹۶۹ استرآباد (گرگان کنونی) |
درگذشته | ۱۰۴۰ |
محل دفن | حرم علی بن ابیطالب |
محل اقامت | اصفهان |
آثار معروف | قبسات، الایقاضات، صراط المستقیم، الافق المبین، الحبل المتین، جذوات، تقویم الایمان، شارح النجاة و… |
تحصیلات | توس، اصفهان، کاشان |