نامههای پائولین
کتابهای عهد جدید / From Wikipedia, the free encyclopedia
نامههای پائولین (نامههای پولس یا رسالههای پولس)[1] سیزده کتاب عهد جدید است که به پولس رسول نسبت داده شده با این همه تألیف برخی از این نوشتهها توسط وی مورد اختلاف است. در میان این نامهها برخی از قدیمیترین اسناد مسیحی موجود است. آنها بینشی از باورها و مناقشات مسیحیت اولیه ارائه میدهند. به عنوان بخشی از حکم کتاب مقدس عهد جدید، این کتب متون اساسی برای الهیات و اخلاق مسیحی هستند.[2][3][4]
در این بین نامه به عبرانیان، گرچه نام پولس رسول را ندارد، اما از قدیم و بهطور سنتی منتسب پائولین تلقی میشد (اگرچه اوریجن، ترتولیان و هیپولیتوس رم تألیف آن را زیر سئوال بردند) اما از قرن ۱۶ به بعد نظرات بهطور پیوسته علیه تألیف این نامه از سوی پائولین حرکت کرد به این دلیل که محتوا و سبک نوشتاری این نامه را مانند دیگر نامههای وی برنمیشمارند و اکنون تعداد کمی از محققان معتقدند نامه به عبرانیان توسط پولس نگاشته شدهاست.[5][6][7]
عمده محققان معتقدند که پولس در واقع هفت نامه (نامه به غلاطیان، نامه اول به قرنتیان، نامه دوم به قرنتیان، نامه به رومیان، نامه به فیلمون، نامه به فیلیپیان، نامه اول به تسالونیکیان) نوشتهاست، اما سه نامه از وی در شمار دروغنامیدهها (نامه اول به تیموتاوس، نامه دوم به تیموتاوس، و نامه به تیتوس) است و اینکه سه نامه دیگر شامل (نامه دوم به تسالونیکیان، نامه به افسسیان و نامه به کولسیان) دارای تألیف مشکوک هستند به گفته برخی از محققان، پولس این نامهها را با کمک منشیها مینوشت که ممکن است برخی ویراستاریها از سوی آنان بر محتوای کلامی تأثیر گذاشته باشد. نامههای پائولین معمولاً بین اعمال رسولان و نامههای کاتولیک در نسخههای مدرن قرار میگیرد. با این حال، اکثر نسخههای خطی یونانی، این نامهها در ابتدا قرار دارند.[8][9]