نبرد نیو اورلئانز
From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد نیو اورلئانز (انگلیسی: Battle of New Orleans) یک نبرد تعاملی است که بین ۸ تا ۱۸ ژانویه ۱۸۱۵ شکل گرفت این جنگ بخشی از جنگ نهایی مجموعه جنگهای ۱۸۱۲ میباشد که در حقیقت یک جنگ یک طرفه بود، جنگجویان آمریکایی، به رهبری سرلشکر اندرو جکسون توانستند مانع پیشروی و اشغال نیو اورلئان و بخش وسیعی از سرزمینهای ایالات متحده به واسطهٔ خرید قلمرو گسترده لوئیزیانا به توسط ارتش بریتانیا تحت رهبری دریاسالار الکساندر کوچران و ژنرال ادوارد پکنهام بشوند که در پایان به انهزام آنها انجامید.
اطلاعات اجمالی نبرد نیو اولئانز, تاریخ ...
نبرد نیو اولئانز | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ ۱۸۱۲ | |||||||
نبرد نیو اورلئانز از هنری بریان هال پس از ویلیام مومبرگر | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
ایالات متحده آمریکا | پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
اندرو جکسون ویلیام کارول جان کافی والتر. اچ اورتون دانیل پترسون دیوید. بی مورگان جین لافیت |
ادوارد پکنهام † الکساندر کوچران ساموئل گیبز † جان کین (مجروح) جان لمبرت ویلیام تورنتون (مجروح) ت.ماس مولینس | ||||||
واحدهای درگیر | |||||||
زمینی: نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا ملوانان نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا جنگجویان چاکتاو Baratarian pirates داوطلبان غیرنظامی State Militia Privateer ۱۶ توپخانه دریایی: ۱ شوونر ۱ اسلوپ جنگی ۱ کشتی بخار |
زمینی: نیروی زمینی بریتانیا تفنگداران دریایی سلطنتی ملوانان نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا دریایی: ۶۰ کشتی نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا [4] | ||||||
قوا | |||||||
۴٬۷۳۲ | ۱۴٬۴۵۰[4] | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۱۳ کشته ۳۰ مجروح ۱۹ گمشده مجموع: ۶۲[5] |
۲۸۵ کشته ۱۲۶۵ مجروح ۴۸۴ اسیر مجموع: ۲٬۰۳۴[6] |
بستن