![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/Literacy_-_UNESCO_-_PHOTO0000000135_0001.tiff/lossy-page1-640px-Literacy_-_UNESCO_-_PHOTO0000000135_0001.tiff.jpg&w=640&q=50)
نهضت سوادآموزی کوبا
From Wikipedia, the free encyclopedia
نهضت سوادآموزی کوبا (به اسپانیایی: Campaña Nacional de Alfabetización en Cuba) تلاش یکسالهٔ این کشور برای ازمیانبردن کامل بیسوادی در کوبا پس از انقلاب کوبا بود[1] که در ۱ ژانویهٔ ۱۹۶۱ آغاز و در ۲۲ دسامبر همان سال، به بلند پروازانهترین مبارزهٔ سازمان یافته با بیسوادی در جهان تبدیل شد.[2]
بخشی از پیامدهای انقلاب کوبا | |
![]() یک مرد کوبایی مشغول یادگیری در سال ۱۹۶۷ در مرکز سوادآموزی تازهای که در طول فعالیتهای نهضت سوادآموزی ساخته شد. | |
تاریخ | ۱۹۶۰–۱۹۶۱ |
---|---|
مکان | کوبا |
شرکتکنندهها |
|
نتیجه |
|
قبل از ۱۹۵۹ نرخ رسمی باسوادی در کوبا بین ۶۰٪ و ۷۶٪ بود، که بیشتر در اثر نبود دسترسی به آموزش در مناطق روستایی و کمبود کلی مدرسان درسطح کشور بهوجود آمدهبود. باتوجه به این، بهدستور دولت فیدل کاسترو و درخواست چه گوارا، سال ۱۹۶۱ «سال آموزش و پرورش» نامیده شد و او با گسیل «تیپ سوادآموزی» به حومهٔ شهرها برای ساختن مدارس، یا آموزش مربیان جدید پرداخت. اجرای برنامهٔ آموزش خواندن و نوشتن به خردهدهقانپیشگان روستایی عمدتاً بیسواد، «با موفقیتی قابل توجه» انجام گرفت. در پایان آن، ۷۰۷٬۲۱۲ نفر از بزرگسالان قادر به خواندن و نوشتن شدند، و نرخ میزان باسوادان در کشور به ۹۶٪ افزایش دادهشد.[3]