نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا
نیروی نظامی کشور ایالات متحده آمریکا / From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: United States Armed Forces)، نیروهای نظامی کشور ایالات متحده آمریکا هستند که از شش شاخه اصلی؛ نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، نیروی فضایی، سپاه تفنگداران دریایی و گارد ساحلی تشکیل میشوند. نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا بزرگترین نیرویهای نظامی در جهان میباشد. شکلگیری آن به جنگهای استقلال آمریکا از بریتانیای کبیر (۱۷۷۵) بازمیگردد. این نیرو تاکنون در جنگهای بزرگ و مهمی چون جنگهای جهانی اول و دوم، جنگ کره، جنگ ویتنام، جنگ خلیج فارس، جنگ عراق و جنگ افغانستان حضور داشتهاست.
نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا | |
---|---|
| |
بنیانگذاری | ۱۴ ژوئن ۱۷۷۵؛ ۲۴۸ سال پیش (۱۷۷۵-۱۴}}) |
شاخهها | نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا نیروی فضایی ایالات متحده آمریکا گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا |
ستاد | پنتاگون، شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا |
رهبری | |
فرمانده کل قوا | رئیسجمهور جو بایدن |
وزیر امنیت میهن | الخاندرو مایورکاس |
وزیر دفاع | ژنرال لوید آستین |
ریاست ستاد مشترک نیروهای مسلح | ژنرال چارلز براون |
نیروی انسانی | |
سن سربازی | ۱۷ با رضایت والدین، ۱۸ برای خدمات داوطلبانه |
دسترسی برای خدمت سربازی | ۷۳٬۲۷۰٬۰۴۳ مردان، سن ۱۸–۴۹ (تخمین ۲۰۱۰)، ۷۱٬۹۴۱٬۹۶۹ زنان، سن ۱۸–۴۹ (تخمین ۲۰۱۰) |
فراخور برای خدمت سربازی | ۶۰٬۶۲۰٬۱۴۳ مردان، سن ۱۸–۴۹ (تخمین ۲۰۱۰)، ۵۹٬۴۰۱٬۹۴۱ زنان، سن ۱۸–۴۹ (تخمین ۲۰۱۰) |
سن سالانه برای خدمت سربازی | ۲ میلیون نفر[1] مردان (تخمین ۲۰۱۰)، ۲٬۰۵۵٬۶۸۵ زنان (تخمین ۲۰۱۰) |
نیروی فعال | ۱٬۳۶۱٬۷۵۵[2] |
نیروی ذخیره | ۸۵۰٬۸۸۰[3] |
جستارهای وابسته | |
تاریخ | جنگ انقلاب آمریکا Early national period Continental expansion جنگ داخلی آمریکا (۱۸۶۱–۱۸۶۵) Post-Civil War era جنگ جهانی اول (۱۹۱۷–۱۹۱۸) جنگ جهانی دوم (۱۹۴۱–۱۹۴۵) جنگ سرد (۱۹۴۵–۱۹۹۱) جنگ کره (۱۹۵۰–۱۹۵۳) بحران ۱۹۵۸ لبنان (۱۹۵۸) جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵) United States occupation of the Dominican Republic (1965–66) جنگ داخلی لبنان (۱۹۷۵–۱۹۹۰) مداخله نظامی علیه داعش |
ریاست این نیرو بر عهده رئیسجمهور آمریکا است که از طریق وزارت دفاع سیاستهای نظامی کشور را تعیین میکند. وزارت دفاع یکی از بخشهای دولت فدرال آمریکا است که وزیر دفاع، ریاست آن را بر عهده دارد. وزیر دفاع یک غیرنظامی و یکی از اعضای هیئت دولت است و شخص دوم در سلسلهمراتب فرماندهی پس از رئیسجمهور محسوب میشود. برای هماهنگی فعالیتهای نظامی با موازین دیپلماتیک، نهادی به نام شورای امنیت ملی به عنوان یک ارگان مشورتی برای رئیسجمهور وجود دارد که رئیس آن، مشاور امنیت ملی رئیسجمهور نامیده میشود. ستاد مشترک نیروهای مسلح هم یک شورای هشت نفره است که نقش مشورتی را برای رئیسجمهور و وزیر دفاع بازی میکند و تمامی اعضای آن (که شامل فرماندهان نیروی زمینی، دریایی، تفنگداران دریایی و نیروی هوایی هم میشود) به انتخاب رئیسجمهور و تأیید سنا برگزیده میشوند.
نیروهای مسلح آمریکا بزرگترین نیروهای نظامی جهان از نظر امکانات، میزان بودجه و تعداد پرسنل نظامی است و نیروهای خود را از بین افراد داوطلب جذب میکند. سربازگیری اجباری هرچند در گذشته چندین بار انجام شده اما از سال ۱۹۷۲ سابقه نداشتهاست. هزینه این نیروها در سال ۲۰۲۰ حدود ۷۷۸ میلیارد دلار بودهاست و این نیرو از نظر میزان هزینههای نظامی، در جایگاه نخست در میان تمامی کشورها قرار دارد.[4] این میزان بودجه تقریباً معادل ۳۹ درصد از کل هزینههای نظامی دنیا و چهاردهمین از نظر نسبت هزینههای نظامی به میزان تولید ناخالص داخلی در بین کشورهای جهان با ۳٫۴ درصد کل تولید ناخالص داخلی آمریکاست.[5] تعداد نیروهای مسلح آمریکا نیز نزدیک به سه میلیون نفر است که حدود ۶۰۰ هزار نفر از آنها نیروی ذخیره هستند که نسبت به میانگین نیروهای ذخیرهٔ دیگر کشورها، ۶۰ درصد بیشتر است.[6][7][8] تعداد نیروی مسلح فعال در آمریکا در سال ۲۰۲۱، حدود ۱٬۳۴۶٬۴۰۰ نفر برآورد شدهاست و آمریکا در جایگاه سوم از نظر تعداد پرسنل نظامی فعال قرار دارد.[9]