نیکلای بردیایف
From Wikipedia, the free encyclopedia
نیکلای الکساندرویچ بردیایف (۱۸ مارس ۱۸۷۴ – ۲۴ مارس ۱۹۴۸)[1] فیلسوف سیاسی و مذهبی اهل اوکراین، از نوجوانی شیفته فلسفه بود و با آراء شوپنهاور و کانت و هگل آشنایی داشت. بردیایف برخلاف تمایل پدرش که افسر بود، علاقهای به نظامیگری نداشت.
اطلاعات اجمالی نیکلای بردیایف, نام هنگام تولد ...
نیکلای بردیایف | |
---|---|
نام هنگام تولد | Nikolai Alexandrovich Berdyaev |
زادهٔ | ۱۸ مارس، ۱۸۷۴ کییف، امپراتوری روسیه |
درگذشت | ۲۴ مارس ۱۹۴۸ (۷۴ سال) کلمر، فرانسه |
دوره | 20th-century philosophy |
حیطه | Russian philosophy |
مکتب | اگزیستانسیالیسم مسیحی |
علایق اصلی | آفرینندگی، فرجامشناسی، اختیار |
تأثیرگرفته از
| |
تأثیرگذار بر
| |
بستن
خودش خروج از جهان اشرافیت و پا نهادن به جهان انقلابی را رویداد اصلی زندگی خود میدانست. مسیری که زندان و تبعید را برای او ارمغان آورد.
گئورگی پلخانف[2] و آناتولی لوناچارسکی[3] از همرزمان و رفقایش بودند. بردیایف در دوران دانشجویی به دلیل فعالیتهای ضد تزاری به زندان افتاد.