پولگرایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
پول گرایی یا مانیتاریسم مکتبی از اندیشه اقتصادی ست که بر نقش دولتها در کنترل حجم پول در گردش تأکید میکند. این دیدگاهی درون اقتصاد پولی است که بر اساس آن تغییر در عرضه پول اثر عمدهای بر خروجی ملی در کوتاه مدت و سطح قیمت در دورههای طولانیتر دارد و این که هدف سیاست پولی را به بهترین وجه با هدفگیری نرخ رشد عرضه پول میتوان ارضا کرد.[1]
مکتب پول گرایی چنانچه که از نام آن پیداست، به نقش پول به مثابه عامل اصلی درک چگونگی تحولات اقتصاد کلان در طول زمان مینگرد. در این دیدگاه، عرضه پول تعیینکننده اصلی تغییرات کوتاه مدت GNP اسمی است. حال آنکه در بلند مدت، پول تعیینکننده عمدهٔ قیمتها است.[2]