کاپادوکیه
منطقه تاریخی در آناتولی مرکزی، ترکیه / From Wikipedia, the free encyclopedia
کاپادوکیه یا کاپادوکیا (ترکی استانبولی)، نام سرزمین باستانی پهناوری در ترکیه است. نام کاپادوکیه پس از روزگار باستان در زمان چیرگی مسیحیت بر این بخش پایدار ماند و امروزه هم در زمینه گردشگری بدین بخش تاریخی، کاپادوکیه گفته میشود. توریستیترین بخش کاپادوکیه استان نوشهر ترکیه کنونی را دربرمیگیرد. کاپادوکیا در زبان ترکی به معنای سرزمین اسبهای زیبا است.
میراث جهانی یونسکو | |
---|---|
معیار ثبت | Mixed: i, iii, v, vii |
شمارهٔ ثبت | ۳۵۷ |
تاریخ ثبت | ۱۹۸۵ (طی نشست 9th) |
نام این منطقه در متون اسلامی به صورت قبدوقیه آمدهاست.[1]
کاپادوکیه سرزمینی است در مرکز آناتولی (خود آناتولی به معنای محل برآمدن خورشید به زبان یونانی است و از این جهت میتوان برابر با خراسانش دانست) و محوطهای را در بر میگرفت که امروز میان نوشهیر، نیغده، آکسرای، کرشهیر و قیصریه قرار دارد. از نامیترین قسمتهای این سرزمین امروزه بنام گورمه یاد میگردد که مجسمههای باستانی را در دل خود جای دادهاست. این محوطهٔ باستانی از سال ۱۹۸۵ از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته شده و ثبت گردیدند. از دیگر دیدنیهای باستانی این دیار، شهر زیرزمینی است که در درین کویو واقع است و هر ساله گردشگران زیادی را به سوی خود جلب میکند و بر شهرت خویش میافزاید.
در سال ۹۰ تا ۸۸ پیش از میلاد، فتح کاپادوکیه در آسیای صغیر به وسیله مهرداد ششم پنتوس روی میدهد.[2]