اکشن (انگلیسی: Action) در ادبیات، کنش حرکت فیزیکی شخصیت‌هاست.[1][2]
کنش به‌مثابه یک سبک ادبی
ایوان مارشال پنج حالت داستان‌نویسی را مشخص می‌کند: اکشن یا کنش، خلاصه، دیالوگ، احساسات/افکار، و پس‌زمینه.[3][4] او می‌گوید: «اکشن حالتی است [که] نویسندگان داستان برای نشان دادن آنچه در هر لحظه از داستان اتفاق می‌افتد، استفاده می‌کنند. جسیکا پیج مورل شش حالت را برای داستان‌نویسی فهرست می‌کند: اکشن، نمایش، توصیف، گفتگو، خلاصه و انتقال.[5] پیتر سلگین به روش‌هایی از جمله اکشن، گفتگو، افکار، خلاصه، صحنه و توصیف اشاره دارد.
درحالی‌که دیالوگ عنصری است که داستان و شخصیت‌های آن را در صفحه زنده می‌کند و روایت به داستان عمق و ماهیت می‌بخشد، اکشن حرکت درون داستان را ایجاد می‌کند. نوشتن داستان به‌معنای در هم تنیدن همه عناصر داستانی است. وقتی درست انجام شود، دیالوگ‌بافی، روایت و اکشن می‌تواند یک ملیله زیبا خلق کند.[6] صحنه‌ای که پر از اکشن است می‌تواند غیرواقعی به نظر برسد، زیرا این احتمال وجود دارد که شخصیت‌هایی که کاری انجام می‌دهند – اصلاً هر کاری – در طول فعالیت با هم صحبت کنند.[7]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
