کوروش بزرگ
بنیانگذار و نخستین شاهنشاه هخامنشی (۵۵۹–۵۲۹ پ. م) / From Wikipedia, the free encyclopedia
کوروشِ دوّم (به پارسی باستان: 𐎤𐎢𐎽𐎢𐏁؛ نویسهگردانی: Kuruš؛ زبان یونانی باستان: Κῦρος؛ نویسهگردانی: Kûros؛ حدود ۶۰۰ – ۵۳۰ پ. م) که با نام کوروش بزرگ نیز شناخته میشود، بنیانگذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بوده است که بین سالهای ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد بر نواحی گستردهای از آسیا، حکومت می کرد.
کوروش بزرگ 𐎤𐎢𐎽𐎢𐏁 | |
---|---|
نخستین شاهنشاه هخامنشی | |
سلطنت | ۵۵۹–۵۲۹ پ. م |
پیشین | تشکیل شاهنشاهی پارس |
جانشین | کمبوجیه دوم |
شاه پارس | |
سلطنت | ۵۵۹–۵۲۹ پ. م |
پیشین | کمبوجیه یکم |
جانشین | کمبوجیه دوم |
شاه ماد | |
سلطنت | ۵۴۹–۵۲۹ پ. م |
پیشین | ایشتوویگو |
جانشین | کمبوجیه دوم |
شاه لیدیه | |
سلطنت | ۵۴۷–۵۲۹ پ. م |
پیشین | کرزوس |
جانشین | کمبوجیه دوم |
شاه بابل | |
سلطنت | ۵۳۹–۵۲۹ پ. م |
پیشین | بلشاصر |
جانشین | کمبوجیه دوم |
زاده | ۶۰۰–۵۸۸ پ. م انشان، پارس |
درگذشته | ۴ دسامبر ۵۲۹ پ. م[1] |
آرامگاه | |
شهبانو | کاساندان |
فرزندان | کمبوجیه بردیا آتوسا آرتیستون رکسانا[2] |
خاندان | هخامنشیان |
پدر | کمبوجیه یکم |
مادر | ماندانا |
کوروش، نخست علیه ایشتوویگو، شاهِ ماد، به جنگ برخاست و سپس به پایتخت حکومت ماد در هگمتانه یورش برد و با کمکهایی که از درون سپاه ماد به او شد، هگمتانه را فتح کرد. سپس کرزوس، شاه لیدیه را شکست داد و بهسوی سارد لشکر کشید و پس از دو هفته، شهر سارد، به اشغال نیروهای ایرانی درآمد. کوروش مسئولیت فتح دیگر شهرهای آسیای صغیر را به فرماندهانش واگذار کرد و خود به اکباتان بازگشت و بهسوی پارت، زرنگ، هرات، خوارزم، باکتریا، سغد، گندار، ثتهگوش و اَرَخواتیش لشکر کشید.
در بهار سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش آهنگ تسخیر شهر بابل را کرد و وارد جنگ با امپراتوری بابل نو شد. هفده روز پس از سقوط بابل، در روز ۲۹ اکتبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد، خود کوروش وارد پایتخت شد. تصرف بابل نقطهٔ عطفی بود که باعث ایجاد امپراتوری بزرگی در آسیای مرکزی و غربی شد و زمینهٔ بازگشت یهودیان تبعیدی به میهنشان در سرزمین اسرائیل (کنعان) را فراهم کرد. کوروش همچنین دستور داد که پرستشگاه اورشلیم را بازسازی کنند و ظروف و اشیای طلایی و نقرهای را که نبوکدنصر دوم، شاه بابل، از اورشلیم ربوده بود، به یهودیان برگرداند. استوانهٔ کوروش پس از شکست دادن نبونعید و تصرف بابل، نوشته شده و به منزلهٔ سند و شاهد تاریخی پرارزشی است. تنها منبع موثق کهنی که غیرمستقیم به مرگ کوروش اشاره میکند، دو لوح و سند گلی یافتشده در بابل می باشد که نشان میدهند کوروش در فاصلهٔ بین ۱۲ تا ۳۱ اوت ۵۳۰ پیش از میلاد درگذشتهاست یا حداقل، خبر مرگ او و برتختنشینی کمبوجیه دوم در این تاریخ به بابل رسیدهاست.
پیش از سال ۵۵۰ پیش از میلاد، پارسها نقش به سزایی در تحولات دنیا بازی نمیکردند، اما در این سال پیروزیها و فتوحات کوروش بر پادشاهان همسایه آغاز شد. کوروش یک نظامی نابغه بود، به طوری که بین سالهای ۵۵۰ تا ۵۳۹ پیش از میلاد با فرماندهی موفق لشکریانش، پیروزیهای متعددی کسب کرد. گستردگی پهنه حکومت کوروش تا سال ۵۳۹ پیش از میلاد از شرق، رود سند در هندوستان تا غرب، آسیای کوچک بود. این قلمرو حکومتی ۳۲۰۰ کیلومتر طول داشت.[3]